Online Exposities

 

 

Online Expositie: De familie Ostara

Curator: Professor Dokter Gerhard Verstronden

 

De familie Ostara is al jaren een veelbesproken en hooggeplaatst familie binnen het gehucht Groenhorst. De geschiedenis van deze familie gaat terug naar de oprichting van ons dorp. De Ostara's waren nog geen échte familie vanaf de oprichting van Groenhorst (wat vanaf 1616 stadsrechten heeft). Zij zijn samengekomen door het geloof in eenzelfde god. De Ostara's geloven in de entiteit genaamd Ostarus. Een grootheid die zal leiden tot het einde van de wereld.

 

Meer informatie over Ostarus en zijn goden is, vanaf november 2024,  te vinden in onze tijdelijke expositie!

 

"Constantijn Ostara (heerser, 1817-1917) met zijn vrouw Helena en hun gezin. Afbeelding uit 1916"

 

Het lot van de oppermagiër:

De leiding over de familie Ostara en daarmee ook de kerk van Ostara licht in handen van de zogenaamde "oppermagiër". De rol van oppermagiër wordt echter niet doorgegeven van vader op zoon. Om de titel van oppermagiër te bemachtigen dient een magiër of heks de strijd om de troon te winnen. Deze wordt eens in de 100 jaar gehouden, op één uitzondering na. Hier komen we later op terug. De functie van oppermagiër gaat al, sinds het ontstaan van deze taak, gepaard met het burgemeesterschap van Groenhorst, iets waar heerser Constantijn Ostara (heerser van 1817 - 1917) grondig gebruik van maakte bij het verbannen van de Darius familie uit de stad. 

 

De winst van de troon gaat gepaard met het ontvangen van "eeuwigheid". Het ritueel van eeuwigheid lijkt ervoor te zorgen dat alle aanwezigen onsterfelijk worden voor de komende 100 jaar, daarom duurt de heerschappij van een oppermagiër ook altijd een eeuw. Na deze eeuw gaat het leven gewoon door waar het gebleven is. Het bijwonen van de strijd om de troon was dan ook een evenement wat enkel aan de allerrijksten was toebedeeld. 

Om Eeuwigheid te bereiken dient een offer gemaakt te worden. De persoon die hiervoor wordt geofferd is de huidige, jongste telg uit de bloedlijn van de winnende familie. Hierdoor werd de winst van de troon van Ostara niet altijd als een gewilde prijs gezien. Het aangaan van de strijd werd dan ook vaak afgedwongen door ouders of verzorgers van de strijdende. 

 

Damon "Grazyna" Ostara, de vloek van een uithuwelijking:

Als heerser over de Ostara kerk heeft Damon Grazyna een blijvende indruk achtergelaten. Zijn heerschappij was kort maar krachtig. Nadat de jonge Abigail Graywood aan hem was uitgehuwelijkt kreeg hij al snel meer status in Groenhorst, of dit enkel aan de uithuwelijking te wijten was of ook kwam door de opvoeding van zijn vader, Constantijn Ostara, is nergens echt beschreven. Als kind was Damon al een wijs kind, hij groeide dan ook uit tot ervaren magiër. Toen hij in 1917 de strijd om de troon wist te winnen van Elijah Graywood, zijn toenmalige schoonbroer, had Damon zijn oog al gezet op een totale reorganisatie van de Ostara kerk. 

Het enige probleem wat zich voordeed in Damons radicale plan was zijn vader. De ijzeren grip die Constantijn over de kerk had zou nog jaren vast blijven houden. Damon zou niet heersen zoals zijn vader maar namens zijn vader. Zijn bruiloft met Abigail Graywood in 1921 was dan ook een grimmige aangelegenheid. Zo grimmig zelfs dat zij ervoor koos weg te vluchten met heksenjager Wouter Darius. Abigail Graywood was namelijk in verwachting van een kind, niet van Damon maar van Wouter… Dit alles resulteerde in een groot drama en een duistere huwelijksnacht. 

 

Constantijn Ostara was, uiteraard, woest. Hij stuurde de voltallige Ostara kerk als een ware heksenjacht achter Abigail en Wouter aan. Zij waren in het geheim getrouwd in de bossen. Van plan om met hun pasgeboren baby de stad uit te vluchten, dit ging hen echter niet zonder kleerscheuren af. Constantijn had het hele dorp opgetrommeld, sterker nog hij heeft de broers van Wouter voor zijn karretje gespannen. Uiteindelijk wisten Abigail en Wouter het er levend vanaf te brengen door Damon die zijn troon opgaf. Door de dood van Constantijn kon hij echter de macht nog een tijd langer behouden. 

"Abigail Graywood & Damon "Grazyna" Ostara

(heerser, 1917-1928) op hun huwelijksnacht.

Afbeelding uit 1921"

 

"Solomea "Grazyna" Ostara

(heerser, 1928-HEDEN).

Afbeelding uit 1934. 

 

De eerste en laatste vrouwelijke heerser:

Na de dood van zijn vader wist Damon de troon nog zeven jaar vast te houden. Echter waren er al snel kapers op de kust, zijn zus, Solomea Grazyna, aasde op de troon. Haar doel: de eerste vrouwelijke leider van de Ostara kerk worden. Ze moest haar broer van de troon stoten en dwong hem uiteindelijk, met wat hulp van haar toenmalige partner Harrison Graywood, de troon op te geven. In 1928 zou Solomea de strijd aangaan om de troon, maar niemand minder dan Harrison Graywood zou haar tegenstander worden. Een strijd vol liefde, haat en verraad. 

Uiteindelijk besloot Solomea om tijdens hun gevecht de strijdbijl te laten vallen. Zij hoopte op een tegemoetkoming van Harrison, maar dit mocht niet baten. Solomea bleek namelijk zwanger te zijn van Harrison, en een vrouw met een steek in haar hart kan levensgevaarlijk zijn. Dit heeft Harrison zelf ook gemerkt, om de strijd uiteindelijk toch te winnen besloot Solomea het huis van de Graywoods te vervloeken. Een zee van groene vlammen trok door het huis, Harrison had slechts een kans om zijn gezin te redden. Hij accepteerde het vredeoffer van Solomea, de Graywoods zouden voor eeuwig opgesloten zitten in het huis.

Lilly Groenen,

schrijver van "Dagboek van een Darius" 

Later is gebleken uit de verhalen van Lilly Groenen dat er uiteindelijk nog één strijd is geweest. Blijkbaar heeft Roselin Graywood na het verbreken van de vloek toch een strijd gehad met haar broer Harrison. Door deze strijd te winnen ontving zij in feite de macht over de Ostara kerk. Echter heeft Solomea, als leider van de kerk, deze strijd nooit goedgekeurd waardoor Roselin geen heerser is geworden. Ondanks de gedetailleerde beschrijving van Lilly Groenen is toch nooit bewijs gevonden voor alle gebeurtenissen die zij beschrijft in haar (nogal onvrijwillig geschreven) autobiografie van Wouter Darius.